Tomás Ó Floinn

Agus is de bhrí gur lean sé den táirim sin agus gur shaothraigh sé a cheird go hionraic dílis díograiseach idir dhá linn go bhfuil feabhas thar aitheantas beagnach le sonrú ar an chéad leabhar eile a tháinig uaidh – An Braon Broghach, deich mbliana níosa dhéanaí. Tá aon scéal déag sa leabhar sin. Fágaim trí cinn acu sin as an chomhaireamh: ‘Tnúthán an Dúchais’ atá ina cheapadóireacht dá fheabhas mar scéal é ar bhealaí áirithe agus an dá scéal deiridh, ‘Lá Scíthe’ agus ‘Oscailt an Dorais’ ná fuil iontu ach ábhar íogair éadrom éalaitheach, dem dhóigh. Na scéalta eile atá ann tá siad ar aon chumhacht amháin, iad uilig ach ‘An tAonmhadh Fleasc Déag’ fáiscthe as féitheacha an nádúir dhaonna, as an bhforrú agus an crácamas a ndearnadh tagairt dóibh romhainn, as trua agus tuiscint an údair don treibbhh arb eol dó gach cor ina n-intinn, gach lúb ina bhfalsacht, gach dóigh dá spreagann iad, gach cam agus díreach dá siúlaid.